O projekcie „Moje Mazowsze”

— Posted inMazowsze, Photography, Technology, Travel — 6 min read
Galeria zdjęć z Mazowsza

Projekt „Moje Mazowsze” to projekt fotograficzny oraz genealogiczno – historyczny dotyczący obszaru Mazowsza (m.in. Warszawy i okolic, powiatów pułtuskiego, ciechanowskiego, płońskiego, otwockiego oraz dawnego woj. łomżyńskiego), Podlasia (okolice Wysokiego Mazowieckiego i Zambrowa oraz innych.

    Projekt jest kontynuacją rodzinnej tradycji fotografowania, której początki sięgają roku 1912. Pierwsze zdjęcia własnym aparatem wykonał mój pradziadek Konstanty, urzędnik państwowy w Warszawie. Pierwszym rodzinnym fotografem był Jan Jankowski, telegrafista podczas II Wojny Światowej w II Korpusie Polskim. Jan przeszedł cały szlak Korpusu od dalekiej Rosji przez Ankarę, Monte Cassino do Egiptu. Zmarł w 1945r. w Aleksandrii i pochowany został na tamtejszym cmentarzu. Fotografował sprzętem niemieckim m.in. Leica oraz rosyjskim Fed (ten aparat zachował się do czasów współczesnych). Rodzinną tradycję kontynuował inż. Henryk Jankowski, zapalony miłośnik fotografii i podróży oraz jego brat Marian. W sumie, kolekcja jego zdjęć to ponad 180 rolek filmów, czyli ponad 7000 zdjęć. Fotografował aparatami małoobrazkowymi f-my Altix, Zorka, Fed i lustrzanki Zenit, Canon, Praktika. Po nim, rodzinną tradycję przejęli jego synowie. Początkowo używali starego Fed’a, od początku lat 80-tych lustrzanki Zenit, potem, stopniowo innych aparatów. Dzisiaj używamy głównie aparatów cyfrowych oraz smartfonów :).

   W projekcie „Moje Mazowsze” jestem kierownikiem artystycznym i fotografem. Fotografie wykonuję aparatami cyfrowymi firmy Panasonic G-series, LX-series TZ-series i FZ-38 oraz Canon G-series i Nikon P i D-series, a ostatnio Sony G. Najznakomitszym aparatem okazał się Panasonic model LX-7 z super jasnym obiektywem konstrukcji f-my Leica o jasności f 1,4 oraz zakresie ogniskowych 24-72 mm. Dobrym model Panasonic TZ-100 z obiektywem Leica f2,2 oraz zoom 24x. Te aparaty z tymi parametrami w zupełności odpowiadają profesjonalnym zdjęciom wykonywanym na potrzeby stron internetowych. Obiektyw LX-7, w całym zakresie ogniskowych, nie wprowadza zbyt dużych zniekształceń (np. tzw. beczki) Jest dla mnie doskonałym narzędziem pracy i polecam go każdemu fotografowi.

    Projekt Moje Mazowsze jest częścią dużego projektu „DBMS Mazovia” ze spisem stron dostępnym pod adresem: dbmsmazovia.blogspot.com/p/spis.html

Do projektu „DBMS Mazovia” należą również:

Zapraszam wszystkich do zapoznania się ze

spisem wszystkich moich galerii fotograficznych dostępnych na tej stronie.

SPIS GALERII FOTO NA STRONIE ‚MOJE MAZOWSZE’

[zobacz …]

Gallery block

Galeria w przygotowaniu… ale lepiej zobacz gotowe opracowania moich wypadów na Mazowsze [>>>>>]

MOJE MAZOWSZE

W naszym kadrze

Andrzej Jankowski

Poniżej prezentujemy krótką charakterystykę miejsc, które odwiedziliśmy i fotografowaliśmy:

Warszawskie Parki

Warszawa posiada wiele cennych obszarów i obiektów przyrodniczych. Ich istnienie w obecnej postaci jest wynikiem zarówno wpływu przyrody, jak i działalności człowieka. Najcenniejsze z nich objęte zostały ochroną na mocy ustawy o ochronie przyrody. Przykładem są rezerwaty przyrody takie jak Las Natoliński i Skarpa Ursynowska, czy też liczne pomniki przyrody żywej i nieożywionej, występujące na terenach objętych ochroną urbanistyczną, w zabytkowych parkach i ogrodach. Warszawę, otaczają pierścieniem lasy Kampinoskiego Parku Narodowego oraz wchodzące w skład Mazowieckiego i Chojnowskiego Parku Krajobrazowego, Lasy Celestynowskie, Otwockie i Chojnowskie. Nadto Europejska Sieć Natura 2000, Rezerwaty przyrody: Bagno Jacka, Jeziorko Czerniakowskie, Kalinowa Łąka, Kawęczyn, Las Bielański, Las Kabacki im. Stefana Starzyńskiego, Las Natoliński, Las im. Jana III Sobieskiego, Morysin, Olszynka Grochowska, Wysypy Zawadowskie, Ławice Kiełpińskie, Łosiowe Błota. Użytki ekologiczne: Fragment Skarpy Warszawskiej im. Czesława Łaszka, Fragment Skarpy Warszawskiej im. Janusza Kusocińskiego, Jeziorko Imielińskie, Powsin i Powsinek, Przy Lesie Młocińskim Nadto Warszawski Obszar Chronionego Krajobrazu w którego skład wchodzą m.in. zespół przyrodniczo-krajobrazowy Arkadia, zespół przyrodniczo-krajobrazowy Dęby Młocińskie, zespół przyrodniczo-krajobrazowy Olszyna, zespół przyrodniczo-krajobrazowy Park SGGW, zespół przyrodniczo-krajobrazowy Zakole Wawerskie i inne.

Obszar Natura 2000 – Dolina Środkowej Wisły

Jest to obszar chroniony Międzywale Wisły w rejonie Zakola Wawerskiego położone jest na obszarze specjalnej ochrony ptaków (OSO) Natura 2000 „Dolina Środkowej Wisły”. Region graniczy od północy z Równiną Wołomińską i Kotliną Warszawską, od zachodu z Równiną Warszawską i Równiną Kozienicką od wschodu z Równiną Garwolińską i Wysoczyzną Żelechowską, a od południa z Pradoliną Wieprza, Wysoczyzną Lubartowską i Małopolskim Przełomem Wisły, stanowiącym naturalne przedłużenie regionu ku południu. Dolina Środkowej Wisły leży na pograniczu województw mazowieckiego i lubelskiego. Mezoregion ma wydłużony południkowy kształt o szerokości ok. 10 km, obejmujący dolinę Wisły na odcinku Puławy-Warszawa. Na obszarze regionu wyróżnia się dwa tarasy geologiczne: łąkowy zalewowy (niższy) i wydmowy piaszczysty (wyższy). Po prawej stronie Wisły rozpościerają się obszerne kompleksy leśne, m.in. objęte ochroną Lasy Garwolińskie, Lasy Osieckie, Lasy Celestynowskie i Lasy Otwockie, wchodzące w skład Mazowieckiego Parku Krajobrazowego. Główne ośrodki miejskie położone zupełnie lub częściowo na terenie regionu to Warszawa (południowo-zachodnie przedmieścia), Otwock, Puławy, Kozienice, Dęblin, Konstancin-Jeziorna Józefów, Karczew i Góra Kalwaria.

Rezerwat Wyspy Zawadowskie i Świderskie
Rezerwat Świder – rezerwat przełomu rzeki Świder, to rezerwat krajobrazowy częściowy. Obejmuje dolny i środkowy odcinek rzeki Świder i dolny rzeki Mienia od przejazdu kolejowego w Świdrze do szosy lubelskiej oraz rzeki Mienii od ujścia do tej samej drogi. Powierzchnia ok. 238ha. Rezerwat stanowią pasy chronione szerokości ok. 20m po obu stronach koryt rzecznych.
W Świdrze występuje 23 gatunki ryb, w wodach rezerwatu rosną rdestnice, grążele żółte, grzybienie białe. Spotkać tu można wiele zwierząt, ptaków z pobliskiego Parku Mazowieckiego.

Mazowiecki Park Krajobrazowy
Mazowiecki Park Krajobrazowy położony jest w południowo-wschodniej części Warszawy. Założony został w końcu lat 80-tych. Jego północną granicę wyznacza Rezerwat im. Króla Jana Sobieskiego. Park ten został utworzony w celu ochrony lasów (bory suche i świeże, olsy, łęgi i grądy), torfowisk (bagna i łąki torfowe) i wydm – najcenniejszych przyrodniczo obszarów po prawej stronie Wisły (ponad 30 chronionych gatunków roślin m.in. rosiczki, storczyki, widłaki, lilie itp oraz gatunki rzadkich zwierząt m.in. łoś, dzik, kuna, borsuk oraz 100 gat. ptaków m.in. zimorodek). Obejmuje teren dzielnic warszawskich: Wawer i Wesoła, oraz gmin: Józefów, Otwock, Wiązowna, Karczew, Celestynów, Kołbiel, Osieck, Sobienie Jeziory oraz Pilawa. Swym zasięgiem obejmuje prawie 16 000 hektarów lasów, łąk i bagien, a z otuliną ponad 22tys. ha. Na mapach z końca XVIII w. tereny te zaliczane były do dużego kompleksu leśnego zwanego Puszczą Osiecką. Większość zachowanych pomników przyrody to sędziwe drzewa pamiętające puszczańskie czasy. Najstarsze ślady bytności Słowian na tych terenach pochodzą z VI–VII wieku z okolic Całowania, choć ślady osadnictwa są jeszcze starsze. Na obszarze Parku i w jego okolicy zachowały się XIX-wieczne murowane dwory, m.in. w Celestynowie, Łucznicy, Radachówce, Rudnie, Kołbieli, Sobiekursku, Sobieniach Szlacheckich, Sufczynie, Zamajdanie – Olszynach.

Mazowsze Północne
Projekt realizowałem w latach 2009-2017. Obszar badawczy: powiat pułtuski z miastem Pułtusk oraz kościołami: Gzy, Przewodowo, Szyszki, Winnica, Gąsiorowo, Strzegocin, Gołymin, Klukowo, Nasielsk, Nowe Miasto i Łopacin i inne.

[… c.d.n.]

MIŁEGO OGLĄDANIA ZDJĘĆ ŻYCZY ZESPÓŁ PROJEKTU MAZOVIA

Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *